Od początku wiosny przymierzałem się do napisania o dwóch blisko siebie stojących, opuszczonych domach. Okno pierwszego z nich sfotografowałem jeszcze prawie miesiąc temu, kiedy je odkryłem przy zanikającym już świetle zachodzącego słońca. By zrobić zdjęcie drugiego domu i tego co jest w środku potrzebowałem jednak światła padającego ze wschodniej strony i dziś rano właśnie udało mi się w końcu tam powrócić, by uwiecznić na fotografii energię jaką czuje się będąc po drugiej stronie okna. To co widać zmusza do zastanowienia się dlaczego te wszystkie rzeczy pozostały, co skłoniło że pozostało nawet zdjęcie ślubne oraz obrazy świadczące iż żyła tutaj religijna rodzina? Opuszczone i pozostawione domy powoli stają się ruiną, dziś wydawać by się mogło że duchy ich mieszkańców nadal tutaj żyją. Zawieszone na drewnianej futrynie ubranie wygląda jakby miało zaraz przez kogoś zostać ściągnięte, garnki na kuchni jakby miały jeszcze komuś posłużyć do przyrządzenia jedzenia. Myślałem, żeby dopracować temat kilkoma jeszcze zdjęciami zrobionymi gdzieś przy okazji ale wydaje mi się, że te są wystarczająco wymowne. To co widać jest pomnikiem przemijalności człowieka, przypomina o tym że życie jest jednak krótkie i szybko ucieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz