Świat widziany moimi oczami

Przyszedł czas na to co polskie, swojskie i dobrze mi znane. Potrzebuję czasu by się odnaleźć, mijają dni i okazuje się, że czas nic nie jest wart, nic nie zmieni, trzeba się poddać, dać się pochłonąć wszystkiemu i po całości tak jak miliony rodaków, wtedy można powiedzieć, wykrzyczeć wręcz, kurwa jestem Polakiem, ale mimo wszystko jestem z tego dumny! Podążam własnymi drogami i mijam ludzi podobnych do mnie, w ich oczach nie ma strachu, nie ma też radości, nie ma nadziei, jest tylko obojętność na to co się wydarzy, przeraża mnie to.